Τα παράσιτα είναι συνεχώς παρόντα στο ανθρώπινο σώμα. Αυτά μπορεί να είναι τόσο παθογόνα σκουλήκια και αμοιβάδες, όσο και πρωτόζωα που δεν προκαλούν ασθένειες και μερικές φορές βοηθούν στην αντιμετώπιση της βακτηριακής χλωρίδας. Τα παράσιτα που τρέφονται με τον ξενιστή, βλάπτουν τα εσωτερικά όργανα και διαταράσσουν τη λειτουργία των ζωτικών συστημάτων αποτελούν απειλή για την υγεία.
Ταξινόμηση ανθρώπινων παρασίτων
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ανθρώπινων παρασίτων. Πρωτόζωα, αρθρόποδα και έλμινθες ζουν κυρίως μέσα στο σώμα και στην επιφάνειά του. Μερικοί οργανισμοί είναι σταθεροί σύντροφοι του ανθρώπου, άλλοι τους χρησιμοποιούν ως προσωρινή δεξαμενή για τη μετάβαση στο επόμενο στάδιο ανάπτυξης.
Τα αληθινά παράσιτα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς ξενιστή και να πεθάνουν σε ένα ελεύθερο περιβάλλον. Οι ψεύτικοι μπορεί να αισθάνονται το ίδιο στο ανθρώπινο σώμα, στο έδαφος, στο νερό και στα γύρω αντικείμενα. Υπάρχουν επίσης υπερπαράσιτα που φωλιάζουν σε παρόμοια πλάσματα και ζουν πάνω τους. Ανάλογα με την τοποθεσία, τα παράσιτα χωρίζονται σε:
- Εσωτερική. Πρόκειται για ενδοπαράσιτα που τρέφονται με εντερικούς χυμούς, ιστούς οργάνων, αίμα και λέμφο.
- Εξωτερικός. Ονομάζονται εξωπαράσιτα και ζουν στο σώμα, στα μαλλιά και στις πτυχές του δέρματος.
- Υλικό. Ο βιότοπός τους είναι τα εσωτερικά όργανα (συκώτι, καρδιά, πνεύμονες, χοληδόχος κύστη, εγκέφαλος).
- Κοιλότητα. Αυτά τα παράσιτα ζουν, τρέφονται και αναπαράγονται στα έντερα και το στομάχι.
- Ενδοκυτταρική ή αίμα. Συνήθως είναι μικροσκοπικά και βρίσκονται σε βιολογικά υγρά.
Σημείωμα!
Εκτός από τη γενική ταξινόμηση, υπάρχει μια μεμονωμένη ταξινόμηση όλων των ειδών παρασίτων σε είδη και τάξεις. Τα πρωτόζωα μπορούν να αντιπροσωπεύονται από βλεφαρίδες, σαρκώδες και αμοιβάδες. Τα σκουλήκια διακρίνονται σε φουσκωτές, ταινίες και στρογγυλά σκουλήκια. Στα αρθρόποδα περιλαμβάνονται τα έντομα, τα αραχνίδια και τα αιμοφόρα.
Τι παράσιτα έχουν οι άνθρωποι;
Οι άνθρωποι μολύνονται εξίσου συχνά από πρωτόζωα και έλμινθους. Τα έντομα διαγιγνώσκονται κυρίως σε κοινωνικά μειονεκτούντα άτομα. Σε αντίθεση με τα παιδιά, οι ενήλικες μπορούν να μολυνθούν με όλα τα γνωστά παράσιτα. Αυτό οφείλεται στην ποικιλία των διατροφικών συνηθειών και στην ευκαιρία για ταξίδια. Πολλοί παραπλανούνται από την παραπλανητική πεποίθηση ότι οι παρασιτικές ασθένειες διαγιγνώσκονται κυρίως στην παιδική ηλικία. Στην πραγματικότητα, ανιχνεύονται πιο συχνά σε νεαρή ηλικία, αλλά οι ενήλικες δεν είναι λιγότερο πιθανό να αρρωστήσουν από τα παιδιά. Τα κλινικά σημάδια της εισβολής τους μπορούν εύκολα να διαγραφούν.
Πρωτόζωα και εντοπισμός τους
Αυτά τα μονοκύτταρα παράσιτα ζουν στο σώμα των ενηλίκων για δεκαετίες. Τα μελετά η επιστήμη της πρωτοζωολογίας. Μπορούν να προκαλέσουν τόσο συγκεκριμένες λοιμώξεις όσο και γενικές ασθένειες. Τα ενεργά άτομα ονομάζονται τροφοζωίτες και συνήθως έχουν μαστίγια για κίνηση. Για να συνεχίσουν τον κύκλο ζωής, τα πρωτόζωα έχουν την ικανότητα να εγκλείονται σε κάψουλες (κύστεις). Οι μορφές αυτές είναι ακίνητες και επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό περιβάλλον και σε δυσμενείς συνθήκες.
Πολλά είδη μαστιγωτών παρασιτώνουν τους ενήλικες. Έχουν μικροσκοπικά μεγέθη και διαφορετικούς εντοπισμούς:
- Ο τριχομονάδας επηρεάζει το ουρογεννητικό σύστημα, τη στοματική κοιλότητα και τον προστάτη στους άνδρες.
- Τα εντερικά balantidia ζουν στον αυλό του παχέος εντέρου.
- Το Giardia παρασιτίζει το ήπαρ, τους χοληφόρους πόρους και τα έντερα.
- Τα πλασμωδία της ελονοσίας καταστρέφουν τα κύτταρα του αίματος.
- Το τοξόπλασμα εξαπλώνεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε όλα τα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου.
- Τα τρυπανοσώματα επιτίθενται στον εγκέφαλο και προκαλούν «ασθένεια του ύπνου».
- Η λεϊσμανία αποικίζεται στους λεμφαδένες, τη σπλήνα, το ήπαρ και τον μυελό των οστών.
- Οι δυσεντερικές αμοιβάδες ζουν στο παχύ έντερο.
Όλα τα πρωτόζωα είδη παρασίτων έχουν παρόμοιο κύκλο ζωής, ο οποίος συμβαίνει μέσω της μετάβασης από το βλαστικό στάδιο στο στάδιο της κύστης. Η αναπαραγωγή σε μονοκύτταρους οργανισμούς συμβαίνει τόσο σεξουαλικά όσο και ασεξουαλικά.
Σημείωμα!
Τα πρωτόζωα είναι αληθινά παράσιτα και δεν μπορούν να υπάρχουν στο τροφοζωικό στάδιο χωρίς μόνιμο ή ενδιάμεσο ξενιστή.
Ασθένειες που προκαλούνται από παράσιτα της κατηγορίας των σκουληκιών
Η παρουσία στρογγυλών και επίπεδων σκουληκιών συχνά ανιχνεύεται στο σώμα των ενηλίκων. Διαφέρουν ως προς το μέγεθος, τα λειτουργικά χαρακτηριστικά και τον βαθμό αρνητικής επίδρασης σε όργανα και συστήματα.
Νηματώδεις
Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αυτών των παρασίτων στον άνθρωπο. Ανήκουν στην κατηγορία των στρογγυλών σκουληκιών και στην όψη μοιάζουν με άξονα. Τα σκουλήκια αισθάνονται ελεύθερα στο σώμα του ξενιστή και σε ανοιχτό περιβάλλον. Τα πιο κοινά παθογόνα νηματώδη περιλαμβάνουν:
- Ascaris. Ζει στο λεπτό έντερο, έχει μήκος 20 έως 40 cm και αναπαράγεται σεξουαλικά.
- Παράσιτο των εντέρων. Ένα μικρό σκουλήκι, όχι μεγαλύτερο από 12 mm. Επιτίθεται στα έντερα και μπορεί να γεννήσει έως και 15.000 αυγά την ημέρα. Το αρσενικό πεθαίνει μετά το ζευγάρωμα, το θηλυκό αφού γεννήσει τις προνύμφες.
- Παράσιτο των εντέρων. Ζει στη νήστιδα και στο δωδεκαδάκτυλο. Αυτό το παράσιτο μέσα σε έναν άνθρωπο μπορεί να απορροφήσει έως και 0,3 ml αίματος την ημέρα, χρησιμοποιώντας αιχμηρά δόντια για να βλάψει το εντερικό τοίχωμα.
- Μαστίγιο. Το σκουλήκι, μήκους έως 5 εκατοστών, ζει στο έντερο και, χάρη στη μοναδική δομή του σώματος του, ρουφάει χυμούς από το πάχος των τοιχωμάτων του.
- Trichinae. Πρόκειται για ένα ενδομυϊκό παράσιτο μεγέθους έως 4 mm που προκαλεί την επικίνδυνη ασθένεια τριχίνωση στον άνθρωπο. Το Trichinella μοιάζει με σπείρα και είναι ζωοτόκος έλμινθος.
- Σκουλήκι της Γουινέας. Αυτό το παράσιτο στο ανθρώπινο σώμα φτάνει το 1 μέτρο σε μήκος και μοιάζει με μια λεπτή λευκή κλωστή. Ο εντοπισμός του σκουληκιού της Γουινέας μπορεί να συμβεί στο υποδόριο στρώμα των ποδιών, στην πλάτη ή στην κάτω κοιλιακή χώρα.
- Φιλάρια. Εισέρχονται στο σώμα από τα τσιμπήματα μολυσμένων κουνουπιών, σκνίπες και αλογόμυγες. Ο βιότοπος των filariae είναι ολόκληρο το κυκλοφορικό και το λεμφικό σύστημα. Φράζουν τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς, των πνευμόνων και άλλων οργάνων, προκαλώντας απόφραξη.
- Τοξοκάρα. Οι προνύμφες του σκουληκιού ταξιδεύουν μέσω του σώματος και μολύνουν την καρδιά, τους πνεύμονες, το συκώτι και τον εγκέφαλο. Το μέγεθος των ενήλικων ελμινθών φτάνει τα 18 cm.
- Εντερικό χέλι. Το παθογόνο που προκαλεί την ισχυροειδίαση ζει στο έντερο όταν είναι ώριμο. Οι προνύμφες των χελιών μπορούν να εξαπλωθούν σε όλο το ανθρώπινο σώμα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.
Σπουδαίος!
Οι αρνητικές επιπτώσεις των στρογγυλών σκουληκιών στο σώμα οφείλονται στις μηχανικές και τοξικές επιδράσεις τους.
Τρηματώδεις
Πρόκειται για παράσιτα που ζουν στον άνθρωπο και έχουν το δεύτερο όνομα fluke. Υπάρχουν διαφορετικά είδη αυτών των επίπεδων σκουληκιών. Προκαλούν διαφορετικές ασθένειες, αλλά έχουν παρόμοια δομή. Όλα τα φουσκώματα έχουν σώμα σε σχήμα φύλλου με δύο κορόιδα. Τα τρεματώδη δεν έχουν πρωκτό. η χωνεμένη τροφή απεκκρίνεται από το στόμα.
Ανάλογα με την τοποθεσία, τα παράσιτα τρεματωδών επιτίθενται στο σώμα. Συκώτι, λογχοειδή και γατοσκώληκες προσβάλλουν το ήπαρ, τη χοληδόχο κύστη και τους χοληφόρους πόρους. Ο πνεύμονας ζει στους πνεύμονες, η βδέλλα ζει στα αιμοφόρα αγγεία.
Σημείωμα!
Τα Flukes έχουν πάντα έναν ενδιάμεσο ξενιστή με τη μορφή ποικιλίας μαλακίων.
Κεστόδες
Αυτό το είδος περιλαμβάνει έλμινθες από την κατηγορία των ταινιών ή ταινιών. Έχουν ειδική δομή και μοιάζουν με αλυσίδα των μεμονωμένων θραυσμάτων τους (strobilus). Οι κεστόδες παρασιτούν στα έντερα και απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες τοξινών στο σώμα.
Τα σκουλήκια αυτής της κατηγορίας που απαντώνται συνήθως σε ενήλικες περιλαμβάνουν:
- Φαρδιά ταινία. Το μεγαλύτερο παράσιτο, μήκους έως 15 μέτρα, απορροφά θρεπτικά συστατικά σε όλο το σώμα και δηλητηριάζει τον οργανισμό με τις τοξίνες του.
- Χοιρινή ταινία. Είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της ταενίασης, φτάνει τα 3 μέτρα σε μήκος και «οπλίζεται» με πολλά αγκίστρια.
- Η ταινία του ταύρου αποτελείται από περισσότερα από χίλια τμήματα και μεγαλώνει έως και 10 μέτρα μήκος.
- Νάνος ταινία. Το μέγεθος του σκουληκιού δεν είναι μεγαλύτερο από 5 cm. Ζει στο ανθρώπινο σώμα για περίπου δύο μήνες και μετά πεθαίνει.
- Εχινόκοκκοι και κυψελοειδής. Τα ελμίνθια προκαλούν ηπατική και πνευμονική νόσο και μπορούν να σχηματίσουν φουσκάλες προνυμφών στα εσωτερικά όργανα.
Σημείωμα!
Οι κεστώδεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι λόγω της ικανότητάς τους να παρασιτούν με τη μορφή κυστικέρων. Πρόκειται για ενθυλακωμένες προνύμφες που εισέρχονται σε όλα τα όργανα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και προκαλούν μαζική εισβολή.
Εξωτερικά παράσιτα
Το πιο κοινό εξωπαράσιτο που ζει στο ανθρώπινο σώμα είναι η ψείρα. Ζει στο τριχωτό της κεφαλής, τις μασχάλες, τη βουβωνική χώρα, τα γένια και ακόμη και τις βλεφαρίδες και τα φρύδια. Η ασθένεια που προκαλείται από παράσιτα ονομάζεται pediculosis. Ανάλογα με την τοποθεσία, γίνεται διάκριση ανάμεσα στις ψείρες του σώματος, της ηβικής και της κεφαλής. Μπορείτε να απαλλαγείτε από τα έντομα χρησιμοποιώντας εξωτερικά μέσα με τη μορφή σαμπουάν, αλοιφών και διαλυμάτων.
Σπουδαίος!
Ο κίνδυνος των ψειρών είναι ότι μπορούν να μεταδώσουν τον τύφο, μια σοβαρή μολυσματική ασθένεια, μέσω του σάλιου.
Συμπτώματα παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα
Με εξωτερικά έντομα όπως ψείρες και ψύλλους όλα είναι ξεκάθαρα. Εκδηλώνονται με τοπικό κνησμό και σχηματισμό τραυμάτων στα σημεία του δαγκώματος. Τα εσωτερικά παράσιτα προκαλούν μια πιο διαφοροποιημένη κλινική εικόνα. Αυτό εξαρτάται από τη θέση των ξένων οργανισμών, το μέγεθός τους και την έκταση της εισβολής.
Εκατοντάδες σκουλήκια και πρωτόζωα του ίδιου ή διαφορετικού είδους μπορούν να παρασιτούν τον άνθρωπο ταυτόχρονα. Τα παράσιτα μπορούν να ζήσουν απαρατήρητα στον άνθρωπο για αρκετά χρόνια και δεν προκαλούν συγκεκριμένα συμπτώματα. Τα πιο κοινά σημάδια μιας προσβολής συνήθως περιλαμβάνουν:
- ναυτία?
- Κάνω εμετό;
- δυσκοιλιότητα ή διάρροια?
- Αδυναμία;
- Πονοκέφαλο;
- Αλλαγές στην όρεξη προς αύξηση ή μείωση.
- αναιμία χωρίς προφανή λόγο.
- αυξημένη νευρικότητα?
- διαταραχές ύπνου?
- κοιλιακό άλγος?
- Διαστροφή της γεύσης.
Με ηπατική βλάβη, η κλινική εικόνα συμπληρώνεται από πόνο στο δεξιό υποχόνδριο, κιτρίνισμα του δέρματος και πικρία στο στόμα. Η φιλαρίαση εκδηλώνεται με σημεία καρδιακής και αναπνευστικής ανεπάρκειας, η τοξοπλάσμωση συνοδεύεται από δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η τριχίνωση επηρεάζει τους μύες.
Όταν το ουρογεννητικό σύστημα επηρεάζεται από πρωτόζωα, τα σημάδια μόλυνσης στις γυναίκες εκδηλώνονται με συχνοουρία, έκκριση από τον κόλπο και την ουρήθρα και κνησμό. Εάν εμφανιστεί εντερική λοίμωξη, οι ενήλικες μπορεί να μην εμφανίσουν συμπτώματα μόλυνσης για χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα παράσιτα πολλαπλασιάζονται και αποδυναμώνουν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, γεγονός που συμβάλλει στην ανάπτυξη χρόνιων και συστηματικών ασθενειών.
Τα συμπτώματα της παρουσίας πρωτόζωων στο σώμα συχνά περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκεφάλους και αλλεργικές αντιδράσεις. Ένα από τα πρώτα σημάδια παρασίτων στο σώμα είναι συχνά ένα εξάνθημα στο σώμα και η φαγούρα στο δέρμα. Αυτό οφείλεται στην αντίδραση του ανθρώπινου σώματος σε ξένες πρωτεΐνες.
Σπουδαίος!
Γενικά σημάδια της παρουσίας παρασίτων στον οργανισμό στα πρώτα στάδια μπορεί να μοιάζουν με εντερική μόλυνση, δερματίτιδα και πεπτικές διαταραχές.
Γιατί είναι επικίνδυνα τα παράσιτα;
Στον άνθρωπο, η μόλυνση με παράσιτα μπορεί να προκαλέσει διάφορες αντιδράσεις και επιπλοκές. Εάν η εισβολή προκαλείται από μικρούς έλμινθους, ο κίνδυνος επιπλοκών είναι αρκετά χαμηλός. Όταν μολυνθεί με μεγάλα είδη σκουληκιών ή εξαιρετικά παθογόνα πρωτόζωα, η βλάβη στην υγεία μπορεί να είναι απρόβλεπτη.
Εκτός από ορισμένες ασθένειες, οι οποίες μερικές φορές έχουν σοβαρή πορεία, τα ξένα άτομα προκαλούν σοβαρή δυσλειτουργία των ζωτικών συστημάτων. Οι τοξίνες που απελευθερώνουν τα παράσιτα στο αίμα επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα και δηλητηριάζουν το σώμα. Οι μεγάλοι έλμινθοι έχουν αρνητική μηχανική επίδραση στα όργανα. Πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι ένας τέτοιος τραυματισμός ιστού οδηγεί σε ογκολογία και όγκους. Επιπλέον, τα παράσιτα προκαλούν ελκώδεις βλάβες του εντέρου και του στομάχου, βρογχίτιδα και πνευμονία, κυστίτιδα και παγκρεατίτιδα, χολοκυστίτιδα και κολίτιδα.
Σπουδαίος!
Μερικές φορές τα συμπτώματα των μεγάλων σκουληκιών σε ενήλικες μπορεί να εκδηλωθούν με τη μορφή οξείας κοιλίας. Αυτό συμβαίνει όταν τα σκουλήκια βλάπτουν την εντερική επένδυση και αναπτύσσουν περιτονίτιδα.
Πιθανές πηγές μόλυνσης και προληπτικά μέτρα
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μολυνθείτε από παράσιτα. Οι άνθρωποι εκτίθενται σε λοιμώξεις κάθε μέρα. Όταν καταναλώνετε άψογο κρέας και ψάρι, υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από έλμινθους όπως βδέλλες και τριχίνες. Εάν δεν πλένετε αρκετά τα χέρια σας ή τα φρούτα και τα λαχανικά, τα αυγά από σκουλήκια καρφίτσας, στρογγυλά σκουλήκια, τοξοκάρα και άλλα σκουλήκια μπορεί να καταλήξουν στο στόμα σας. Όταν επισκέπτεστε εξωτικές χώρες, μπορεί να μολυνθείτε από σπάνια παράσιτα όπως το σκουλήκι της Γουινέας, το πλασμώδιο της ελονοσίας και τα τρυπανοσώματα.
Η μόλυνση μεταδίδεται από οικόσιτα και άγρια ζώα, ζώα που ρουφούν αίμα, μαλακόστρακα και μαλάκια καθώς και μυρμήγκια. Η πρόληψη συνίσταται στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης με τη διατήρηση της υγιεινής των χεριών και τη σωστή θερμική επεξεργασία του κρέατος και των προϊόντων ψαριών.
Σπουδαίος!
Οι λάτρεις του τουρισμού θα πρέπει πρώτα να μελετήσουν τις οδούς μόλυνσης από παράσιτα που ζουν σε μια συγκεκριμένη χώρα.
Διάγνωση
Μερικές φορές είναι δυνατό να ανιχνευθεί εισβολή στο σώμα απλώς με την υποβολή βιολογικών υγρών και περιττωμάτων για ανάλυση, καθώς και με τη μελέτη της ιστορίας. Ωστόσο, δεν παρουσιάζουν όλα τα παράσιτα κλινικά συμπτώματα και δεν σχηματίζουν προνύμφες. Επομένως, η PCR και η ELISA θεωρούνται οι καλύτερες διαγνωστικές μέθοδοι. Πρόκειται για ανοσολογικές εξετάσεις που μπορούν να ανιχνεύσουν DNA από παράσιτα και αντισώματα εναντίον τους στο φλεβικό αίμα.
Τα διαγνωστικά με υπολογιστή είναι πλέον επίσης πολύ δημοφιλή, αλλά βοηθούν μόνο στην ανίχνευση μιας λοίμωξης χωρίς τον εντοπισμό του συγκεκριμένου παθογόνου. Τώρα απαιτείται και αιμοσάρωση αίματος, η οποία πραγματοποιείται με επανειλημμένη μεγέθυνση του βιολογικού υλικού.
Η διασωλήνωση του δωδεκαδακτύλου βοηθά να μάθουμε τα πάντα για τα παράσιτα στο ήπαρ. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, η χολή συλλέγεται και στη συνέχεια εξετάζεται στο εργαστήριο. Η εχινόκοκκωση στο στάδιο της δημιουργίας φυσαλίδων στο ήπαρ και τους πνεύμονες του σώματος διαγιγνώσκεται με χρήση υπερήχων, μαγνητικής τομογραφίας και ακτινογραφιών. Τα δείγματα του εντέρου μπορούν να προβληθούν κατά τη διάρκεια μιας κολονοσκόπησης.
Σπουδαίος!
Οι σύγχρονες τεχνικές καθιστούν δυνατό τον εντοπισμό μιας εισβολής μόλις εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια μόλυνσης. Επομένως, για να αποφύγετε την ανάπτυξη επιπλοκών, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Μέθοδοι θεραπείας
Για την καταπολέμηση των εισβολών, χρησιμοποιούν ιατρική θεραπεία των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα, μια δίαιτα που περιορίζει το αλεύρι, τα γλυκά και το αλκοόλ, και ιδιόκτητες τεχνικές. Μια συλλογή από γαρίφαλο, τάνσυ και αψιθιά βοηθάει κατά των ασθενειών. Η μέθοδος της κατανάλωσης γλυκού τσαγιού με κονιάκ (1 κουταλιά της σούπας ανά ποτήρι) με άδειο στομάχι και στη συνέχεια χρήση καθαρτικού έχει επίσης αποδειχθεί επιτυχής.
Φαρμακευτικά φάρμακα κατά των παρασίτων διατίθενται με τη μορφή εναιωρημάτων, δισκίων, υπόθετων και ενέσιμων διαλυμάτων. Για τα πρωτόζωα, οι ενήλικες συνταγογραφούνται αντιπρωτοζωικά φάρμακα.
Τα παράσιτα χρειάζονται θεραπεία έως και 5 ημέρες.
Για την αφαίρεση σκουληκιών όπως οι στρογγυλοί σκώληκες με φαρμακευτική αγωγή, μερικές φορές αρκεί μια μόνο λήψη ανθελμινθικών δισκίων. Καταστρέφουν τα σκουλήκια από μέσα και παραλύουν τους μυς τους. Είναι πιο δύσκολο να θεραπεύσει ένα άτομο από βδέλλες, εχινόκοκκους και κυψελίδες. Η θεραπεία του σώματος μερικές φορές διαρκεί έως και 6 μήνες.
Για να απαλλαγείτε από τα παράσιτα για πάντα, πρέπει να λαμβάνετε φάρμακα σύμφωνα με το σχήμα που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός σας.
Σπουδαίος!
Η αυτοθεραπεία με φάρμακα αποθαρρύνεται έντονα λόγω της πιθανής επιδείνωσης της κατάστασης. Μερικές φορές τα πρώτα σημάδια θανάτου των παρασίτων εκδηλώνονται με την απελευθέρωση τοξινών στο αίμα, η οποία απαιτεί πρόσθετη θεραπεία αποτοξίνωσης.
Θεραπεία με λαϊκές θεραπείες
Εάν εμφανιστούν παράσιτα στον οργανισμό που πυροδοτούν ορισμένες λοιμώξεις όπως η ελονοσία, η τοξοπλάσμωση ή η τριχομονάδα, η θεραπεία με συνταγές στο σπίτι αποκλείεται. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται εξειδικευμένη ιατρική βοήθεια.
Σημείωμα!
Η παραδοσιακή ιατρική μπορεί να χρησιμοποιηθεί προληπτικά ή ως συμπληρωματική θεραπεία.
Για να απαλλαγούμε από την προσβολή, χρησιμοποιούνται φυσικές θεραπείες που βασίζονται σε βότανα, λουλούδια και προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια.
Μπορούν να αντιμετωπιστούν κατά των παρασίτων:
- έγχυμα αψιθιάς (μία κουταλιά της σούπας ανά λίτρο βραστό νερό).
- αφέψημα τάνσυ (20 γραμμάρια βοτάνου ανά 500 ml βραστό νερό).
- σκόρδο γάλα (μία σκελίδα σκόρδο ανά 250 ml ζεστού γάλακτος).
- Πούλπα κρεμμυδιού (κόψτε δύο κρεμμύδια και ανακατέψτε με φυτικό λάδι).
- Επιδόρπιο από σπόρους κολοκύθας (αναμείξτε ένα ποτήρι σπόρους με μισό ποτήρι μέλι).
- Πουρές κολοκύθας (στο ατμό και στον πουρέ 1 κιλό πελτέ στο φούρνο για μια ώρα).
Οι φυσικές θεραπείες πρέπει να λαμβάνονται για τουλάχιστον 10 ημέρες, μία κουταλιά της σούπας πριν από κάθε πλήρες γεύμα.
Κριτικές για τη θεραπεία των παρασίτων
- "Ταΐζω όλη την οικογένειά μου με κολοκυθόσπορους. Τους στεγνώνω σε θερμοκρασία δωματίου, τους ανακατεύω με μαρμελάδα, συμπυκνωμένο γάλα ή μέλι και τους σερβίρω με τσάι. Αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν υποφέρει από παράσιτα."
- "Ο σύζυγός μου είχε κοιλιακούς πόνους κοντά στον ομφαλό του για έναν ολόκληρο χρόνο, υπέφερε από ναυτία, έκανε πολλές εξετάσεις και δεν βρήκε τίποτα. Πρόσφατα ένας γιατρός σε μια κλινική επί πληρωμή έγραψε μια συνταγή για ένα ανθελμινθικό ευρέος φάσματος, ο σύζυγός μου πήρε ένα δισκίο και μετά από μια εβδομάδα ο πόνος σταμάτησε."
- "Για πρόληψη, παίρνω ένα ανθελμινθικό κάθε φθινόπωρο, καθώς στη ντάτσα μερικές φορές τρώω λαχανικά κατευθείαν από τον θάμνο. Το εναιώρημα είναι φθηνό, έχει καλή γεύση και είναι καλά ανεκτή."